Anne Rice influenced by the Brontës

A couple of the many sites mourning the death of writer Anne Rice mention the Brontës. From The Hollywood Reporter:

“My mother believed we could accomplish great things,” she told Alice Cooper in a 2016 interview in Billboard. “She told us stories of the Brontës and how they’d written under male names in order to be accepted by the literati; she filled my head with tales of Dickens and all he achieved in terms of social justice through his novels. My mother totally believed in me, and though she died when I was 14, I took her confidence and faith in me to heart and have all of my life.” (Lisa de los Reyes)

From Booktopia:

Throughout her studies, Rice maintained a keen interest in being a writer. Citing authors such as Charles Dickens, the Brontë sisters, Stephen King and Shakespeare as her influences, Rice published her debut, Interview With the Vampire, in 1976 — a novel in which a conscience-stricken vampire named Louis recounts his history with the vampire Lestat. (Olivia Fricot)

De Volkskrant (Netherlands) gives 4 stars out of 5 to a play about Charlotte and Branwell: Charlotte Jane Eyre Brontë & broer Branwell by Door Toneelgroep Dorst. The play is by Theo de Groot, directed by Mirjam Koen.

Er wordt een gedicht van Lord Byron geciteerd, maar ook een dansje gemaakt op Once in a Lifetime van Talking Heads. En dat allemaal in een voorstelling over de Engelse schrijver Charlotte Brontë en haar broer Branwell. Theatergroep Dorst – gerund door het toneelechtpaar Trudy de Jong en Theo de Groot (‘samen honderd jaar op de planken’) – maakte eerder al de voorstelling De sisters Brontë en nu dan Charlotte Jane Eyre Brontë & broer Branwell.

Dit keer is de tegenstelling tussen broer en zus het uitgangspunt: de degelijke Charlotte, die een beroemd schrijver wordt, versus losbol Branwell, die uitermate getalenteerd was als schrijver, schilder én levensgenieter, maar aan dat laatste (drank, drugs, vrouwen) ten onder ging.

De Jong en De Groot spelen hun personages in diverse leeftijden: van kinderen die vroeg hun moeder verloren tot volwassenen die zich maar moeizaam kunnen verhouden tot een buitenwereld die hen niet welgevallig is. Zij worstelt met haar vrouw-zijn (naar eigen zeggen waren vrouwen vooral geschikt om pudding te maken en te borduren), hij wordt steeds manischer. Charlotte schreef onder mannelijk pseudoniem Jane Eyre, Branwells gedichten werden geweigerd door literaire tijdschriften. Intussen filosoferen ze over de roem van schrijven, familiebanden en de liefde.

In regie van Mirjam Koen hebben de twee acteurs van deze toneeltekst (geschreven door De Groot zelf) een poëtische en ook levendige voorstelling gemaakt. Met een paar houten meubeltjes en een prachtig beschilderd achterdoek (een diffuse wolkenpartij) duiken zij in de geschiedenis van hun personages, maar ze houden ook voldoende afstand. De Groot en De Jong excelleren in een mix van sterke tekstbehandeling en fysiek spel, waarbij De Groot die geëxalteerde Branwell ook nog eens goed binnen de perken houdt.

Aldus ontstond een voorstelling over twee getalenteerde kunstenaars waarvan de een zich moeizaam ontplooit en de ander verwoestend schipbreuk lijdt. (Hein Janssen) (Translation)

'Charlotte Brontë, Jane Eyre and Passion' on AnneBrontë.org.