The bucolically feminist Wuthering Heights

The greatest one-hit literary wonder according to The Independent (Ireland):

Wuthering Heights, Emily Brontë

The greatest one-hit lit wonder of all time is undoubtedly Wuthering Heights. Although written nearly 200 years ago, the love affair between Heathcliff and Cathy is still the blueprint for a particular type of intense, passionate, destructive romance. Emily Brontë published this under the pseudonym Ellis Bell when she was 29. A year later, she died of TB, less than three months after the death of her brother Branwell; she was so thin that her coffin was only 16 inches wide. (Emily Hourican)

MyLondon presents the house in Bromley, South London, where Kate Bush wrote her song Wuthering Heights:

In March 1978, Kate Bush shook the British music scene by landing a number one spot in the charts with her seminal single Wuthering Heights.

She became the first female artist to have penned a number one in Britain, having done so at the remarkable age of only 17.

The song was thought to be totally unique at the time with Kate impossibly climbing falsettos and never letting the melody settle.

It was a song inspired by the romantic novel of the same title by Emily Brontë and sung from the perspective of the character Catherine Earnshaw who is pleading to be let into Heathcliff's house and be with him.

Kate is believed to have penned the lyrics to the song in only a few hours and did so from her flat in South London. (James Twomey)

Longford Leader interviews the soprano Emer Barry on the International Women's Day celebrations:

Alan Walsh: How will you mark International Women’s Day on Monday, March 8?

E.B.:I usually pop up a post on social media naming the women in music who have inspired me. Luckily there have been many women who have paved the way for female artists. A few years ago I released a version of Wuthering Heights to celebrate the joint birthday of Emily Brontë and Kate Bush (both born on July 30, 140 years apart!). Both are an inspiration to many.

A.W.:What does International Women’s Day mean to you?

E.B.: I think IWD is a testament to the kind of determination, passion and resilience people only find when challenged. There was a time when women had to fight to be heard at all. Even Emily Brontë had to write under the pseudonym of a man to get published. I am so grateful for that fight as it has meant more opportunities available to me in my lifetime.

Fansided discusses WandaVision (beware of spoilers):

 Only being a protagonist doesn’t always equal being a hero. Literature and film are full of villain protagonists like Heathcliff from Wuthering Heights and Walter White of Breaking Bad. They serve to remind us what complex creatures we human beings really are, that we are capable of evil, selfishness, and cruelty as much as we are good, generosity, and kindness. But just because we understand them does not mean we should condone them. Feeling pity isn’t the same thing as supporting what a person does, even if they are fictional. (Mike McNulty)

We are not sure if feminist is the right word for Wuthering Heights, even if CNN Brazil says so:

Clarissa Pinkolá Estés, Margaret Atwood e Emily Brontë. O que une essas três mulheres?
Todas são autoras que escreveram livros feministas muitos anos atrás e hoje encontram-se no topo de livros mais vendidos no Brasil, com suas obras Mulheres que Correm com os Lobos (de 1989), O Conto da Aia (de 1985, que inspirou a série The Handmaid's Tale) e O Morro dos Ventos Uivantes (de 1847. Sim, 1847). (Anna Gabriela Costa) (Translation)

But probably it is more feminist than bucolic, as Minuto30 (Colombia) describes it. 

El Comercio (Perú) traces the history of the female writers under masculine pseudonyms:

 El 29 de diciembre de 1836, Charlotte Brontë, una joven maestra, ilusionada con la vocación literaria, escribió una carta al laureado poeta Robert Southey. En ella le presentaba los manuscritos de lo que consideraba sus mejores poemas, pidiéndole un juicio de valor en su intención de publicarlos. La respuesta del escritor británico, tres meses después, fue brutal. “La literatura no puede, y no debería, ser asunto de la vida de una mujer”. El golpe no la intimidó, y la escritora de veinte años siguió sujetando la pluma. Así, en 1847 publicó su conocida novela “Jane Eyre”, pero con un seudónimo masculino para poder sortear el profundo abismo que separaba a las mujeres de un mundo literario colonizado por los hombres. Currer Bell fue su nombre.

Sus hermanas Emily y Anne, compartiendo el fuego letrado, la siguieron reconvertidas en Ellis y Acton Bell, manteniendo solo las iniciales de sus verdaderos nombres. Como nos recuerda la escritora arequipeña Teresa Ruiz Rosas, con el seudónimo andrógino de Ellis Bell, Emily Brontë publicó en Londres ese mismo año “Cumbres borrascosas”, novela cuya singularidad temática y novedosa estructura suscitaron desconcierto. “De saberse que se trataba de una “autora” hubiera sido rechazado”, afirma. Se convirtió en clásico, pero Emily Brontë no saboreó el triunfo, murió en 1848 de tuberculosis, a los 30 años. Cuesta imaginarla tan joven plasmando en una obra maestra de 600 páginas, personajes del calibre de Catherine “salvaje y vital, que ardía con demasiado resplandor para este mundo” o del obsesivo Heathcliff, cuya sed de venganza y odio brotaban irrefrenables de múltiples humillaciones sufridas y del amor y la pasión traicionados”, señala. (Enrique Planas) (Translation)

The topic also appears on İleri Haber (Turkey):

"Jane Eyre"in yazarı Charlotte BrontëVictoria Çağı'nın en önemli romancılarındandır. Devrin İngiltere’sinde çok okunan bu kitabın Currer Bell takma isimli yazarının gerçekte kim olduğuna ilişkin tartışmalar çıkmıştır. Fakat Charlotte Brontë, romanı üne kavuşmasına rağmen gerçek kimliğini saklamıştır. Currer Bell’in erkek olması düşünülmeliydi belki de çünkü dönemin ahlak anlayışına göre bir aşk öyküsünü anlatırken, ancak bir erkek bu kadar cesur davranabilirdi. Brontë, Jane’in yaşam öyküsünü çocukluğundan itibaren anlattığı bu eserinde, bir kadının bağımsızlığını kazanmasına giden yolu, yetim bir kız çocuğunun merhametsizlik ve adaletsizlik karşısında verdiği mücadeleyi anlatır, zira Victoria Çağı kadınlar için tam bir cehennemdir. Sevgiden, şefkatten, karşılıklı hazza dayanan cinsellikten yoksun evliliklerin kutsandığı, bu tip evlilikler dışında kalan tüm kadınların fahişe addedildiği bir dönemde susturulan, konuşmasına izin verilmeyen, sürekli aşağılanan Jane, sorgulayan, merak eden, sınırları zorlayan, özgürlüğe - kendi benliğine- giden yolu takip eden, her türden dogmatik görüş ve eril tahakküm ile mücadele eden, aşksız mutlu olunamayacağını deneyimleyen, ekonomik hürriyetini elde eden, dirençli, sağlam iradeli ve çağı değiştirecek bir kadın model haline gelir. (Öznur Özkaya) (Translation)

In the same Turkish magazine, Jane Eyre is also recommended:

 19. yüzyıl İngilteresi’nde, katı bir tutuculuğun hâkim olduğu Victoria döneminde geçen Jane Eyre, ilk feminist romanlardan biri kabul edilir.

Yazarı Charlotte Brontë’nin öz yaşamından izler taşıyan roman, güçsüz ve kimsesiz bir kız çocuğunun yaşamın en zorlu koşullarından geçerek güçlü bir kadına dönüşmesinin öyküsüdür. Dönemine göre erkek-egemen toplumdaki kadının konumuna cesur bir bakış açısı getiren roman, tutkulu anlatımıyla da edebiyat tarihinde özel bir yer edinmiştir.

Henüz on yaşındayken öksüz kalan Jane Eyre, dayısının evinde yaşamaya başlar. Fakat yengesi onu yük olarak görür, şımarık kuzenleriyse ona hayatı iyice çekilmez kılar. Sonunda isyan ettiğindeyse yengesi onu yoksul kızların gittiği katı disipliniyle ünlü bir yatılı okula gönderir.

Okulda açlıkla, adaletsizlikle, hastalıkla geçen yılların ardından Jane, bu okulda öğretmen olmayı başarır. Fakat sıkışıp kaldığı bu okulun sınırları dışındaki hayatı merak etmektedir.

Bir gün bir gazeteye iş ilanı verir. Olumlu cevap alır ve Edward Rochester’ın malikânesinde mürebbiyelik yapmaya başlar.

Bu gizemli ev sahibine âşık olan Jane’i, hayal etmesi güç zorluklar ve acılar beklemektedir.(Tanırım Bülteninden) (Translation)

 MyMovies.it discusses Lucio Fulci's 1977 giallo Sette Note in Nero:

E il romanzo gotico femminile, nascosto sotto le peripezie del film, rinvia ancora una volta ad Hitchcock, restituito in una forma cruda e manipolata. Daccapo pensiamo a Vertigo ma anche a “Rebecca”, il libro di Daphne Du Maurier, variazione già trivializzata all’epoca di “Jane Eyre” di Charlotte Brontë. Sette note in nero, inchiesta di un’eroina su un omicidio di cui è stata testimone per allucinazione, definisce allegoricamente quello che nutriva il cinema popolare italiano: il sublime mélange di alto e basso. (Marzia Gandolfi) (Translation)

Acento (Dominican Republic) and women film directors, like Andrea Arnold:

En ese entonces el Canal Criterion presentaba un gran número de películas de Andrea Arnold, incluyendo su reconocida Fish Tank, y quedé impresionada con su manera visceral de contar historias, incluyendo una magnánima adaptación del clásico de la literatura Cumbres Borrascosas, que además contaba con una espectacular interpretación actoral. Heathcliff a cargo de un actor negro, el británico James Howson, le agregaba una capa racial a la ya claramente relevante división social propuesta por Emily Brontë. (Laura Gómez) (Translation)

 On-Mag (France) reviews the film The Strange Woman (1947) by Edgar G. Ulmer:

 Ce mélodrame, excessivement romantique et échevelé à la manière d’une version lointaine de « Les Hauts de Hurlevent » et dominé par son héroïne schizophrénique, n’aura pas le succès escompté. Dommage, car malgré un récit qui souffre de défauts dus à la réduction narrative du roman-fleuve, ce drame d’une grande noirceur mérite d’être apprécié comme un classique du genre. (jihelbey) (Translation)

LucciaGray continues Rereading Jane Eyre in #FlashFiction. Fresh Squeezed Reads has read Jane by April Lindner.