Scribblemaniacs

The Christian Science Monitor reports the Harvard Gazette article about the Brontë juvenilia owned by Harvard University:

According to the Harvard Magazine, the Brontës referred to themselves as "scribblemaniacs" and continued writing tiny volumes into early adulthood. Though such juvenile works were dismissed as mere curiosities for decades, they are considered much more valuable today. In 2012, another tiny Brontë volume was expected to go for about half a million dollars at auction.
While Harvard's collection has been accessible to scholars for a long time, this is the first time they have been made available to the public in an online format. In addition to being digitized, the collection was fully restored in hopes of preserving this so-called "Brontë juvenilia," which had become increasingly fragile over nearly 200 years, according to the Harvard Gazette. (Weston Williams)

Pasadena Star-News talks about the Pasadena Library and Village Improvement Society:

But the most fascinating thing is that for many of the early decades the library has compiled the bestsellers of their time. Take 1880-1889, for instance: “Pride and Prejudice” by Jane Austen; “Wuthering Heights” by Emily Brontë; “Robinson Crusoe” by Daniel Defoe; “A Tale of Two Cities” and “Pickwick Papers” by Charles Dickens; “Moby Dick” by Herman Melville; “The Works of William Shakespeare.” (Larry Wilson)

Jadaliyya talks about Ahmet Hamdi Tanpınar's The Time Regulation Institute, translated by Maureen Freely and Alexander Dawe:

But there are semantic and interpretive mistranslations that warrant notice. The first sentence of any novel deserves special care, offering as it does as what Spivak called “entry into the protocols of the text.” Take, for example, the famous opening of Jane Eyre, over which so much ink has been spilled: “There was no possibility of taking a walk that day.” Onto the apparent directness and simplicity of this single sentence is condensed the vast symbolic distance of obstructed social mobility that Jane overcomes in her life’s journey. (Nergis Ertürk) 

Zaman (Turkey) talks about siblings in literature:

Viktorya edebiyatının bu en önemli üç kadın yazarı aynı soyadını taşımaktadır: Brontë. Charlotte, Emily ve Anne adlı üç kız kardeş, yazmaya dönemin kadın yazarlarının çoğu gibi erkek ismi olan müstearlarla başlar. Babaları Patrick Brontë de şiir yazmış ancak edebiyat dünyasında istediği başarıyı yakalayamamıştır; bazı biyografilerde otoriter bir figür olarak anlatılır. Annelerini erken yaşta kaybeden üç kız kardeş böylece babalarıyla yaşadıkları Yorkshire’daki Haworth köyünde aynı evin üç odasında Uğultulu Tepeler, Jane Eyre ve Agnes Grey adlı romanları yazar. Edebiyat çevrelerinde çok ses getirse de müstear adla yayımlanan bu kitapların etrafında oluşan gizem, eleştirmenlerin üç romanın aynı kişi tarafından yazıldığını iddia etmesine kadar varır. Buna dayanamayan abla Charlotte, nihayet Londra’ya giderek gerçeği açıklar ve İngiliz eleştirmenlerin bütün dikkati bir anda ailenin üzerine çevrilir. Ancak talihsiz kız kardeşlerden Anne ve Emily, romanların yayımlanmasının üzerinden çok geçmeden hayatlarını kaybederler. Charlotte Brontë, kardeşlerinin ardından edebi şöhreti tatmış olsa da, henüz kırk yaşına varmadan o da aynı kaderi paylaşır. Jane Eyre’in yazarı Charlotte, kardeşlerin dış dünyayla en bağlantılı olanı ve onlar için anne figürüdür. Baskın karakterinin ve belki daha uzun yaşamış olmasının ona edebiyat tarihinde daha sağlam bir yer kazandırdığı düşünülebilir. Gelgelelim, bugün hâlâ Uğultulu Tepeler’in Jane Eyre’den daha iyi bir roman olduğunu savunan eleştirmenler var. Bu üç kadın yazarın, içki ve afyondan erken yaşta ölen erkek kardeşleri Branwell’in de kısa öyküler yazdığı bilinmektedir. (Yasal Uyari) (Translation)

Mirada21 (Spain) comments on a very curious Southafrican literary critic:

Philani tiene en su poder obras como “Cumbres borrascosas”, de Emily Brönte (sic), títulos de John Grisham y muchas novelas más. Hablando de la obra de Brönte (sic) Philani comenta: “ Esta mujer se ganó el respeto de todos los hombres y mujeres en los siglos XVIII y XIX. Por eso, su hermano trató de decir que él escribió parte de ese libro”. (Pablo Valentín-Gamaza Lamana) (Translation)

The Nationalist (Ireland) mentions a local primary school student who recited an excerpt from Jane Eyre in an exam;  The Misfortune of Knowing posts about Jane Eyre.

Finally on the Brontë Parsonage website there is an account of another event that took place in the recent AGM: the Liverpool excursion.

The sun shone brightly as The Brontë Society headed west towards Liverpool, just as Branwell Brontë had done in 1845. Anne records in her diary paper for 31st July that year that Branwell had left Luddenden Foot and his post as a Tutor at Thorp Green, 'and had much tribulation and ill health he was very ill on Tuesday but he went with John Brown to Liverpool where he now is'. Anne expresses her hope that Branwell will both be better and do better in the future. Speculation still surrounds Branwell’s leaving of Thorp Green and this visit to Liverpool (Read more). (Sally McDonald)