Podcasts

  • With... Adam Sargant - It's our last episode of series 1!!! Expect ghost, ghouls and lots of laughs as we round off the series with Adam Sargant, AKA Haunted Haworth. We'll be...
    2 weeks ago

Saturday, February 28, 2009

Saturday, February 28, 2009 12:04 am by M. in , ,    No comments
de Volkskrant interviews Dutch author Mensje van Keulen whose latest book, Een goed verhaal, contains a story, Bedevaart, with plenty of Brontë background, including a trip to Haworth:
Een goed verhaal
Mensje van Keulen
Uitgeverij Atlas
Pagina's: 160
ISBN: 9789045014692
Verschenen: Februari 2009
Catalogus: Voorjaar 2009 (groen)


Hoe begint ze een verhaal? ‘Ik wist een paar jaar geleden dat ik iets wilde schrijven over een man die een portemonneetje op straat vond – een keurige man die door die vondst in een ander milieu terecht komt, als hij op zoek gaat naar de eigenares.’ Vervolgens ontstaat er een verhaal over een man die van de ene verbazing in de andere valt, je weet niet of hij bestolen gaat worden of vermoord, of juist verliefd wordt, alles lijkt te kunnen. Zo bekeken toont Van Keulen in Een goed verhaal alle ingrediënten die een verhaal goed kunnen maken, op smaak brengen, geestig met een latente gruwel en spanning, haar signatuur.
‘Ja, je weet niet eens of dat hele verhaal is bedacht door de vrouw bij wie het portemonneetje terecht komt. Ik weet dat ook niet als ik het verhaal schrijf. Dat is het heerlijke aan fictie. Al deze verhalen zijn verzonnen. Behalve dat ik, net als de lerares, ook een bedevaartsreis naar Haworth heb gemaakt, naar de pastorie waar de zusjes Brontë hebben geleefd en geschreven. Die reis maakte ik drie jaar geleden om een boekhandel te bezoeken, om daar verslag van te doen voor een boek van de Boekverkopersbond, Uit liefde in boeken. Een realistisch reisverslag, dan zit je vast aan wat er is voorgevallen.
‘Maar toen ik daar was, wist ik al dat ik er nog liever fictie over wilde schrijven – en dat is
‘Bedevaart’ geworden, een verhaal over een wat dweperige vrouw die op een schip naar Engeland gaat, en in Haworth ’s nachts op het kerkhof doolt, die in een eng en benauwd pension logeert, en dronken omvalt in de pisgoot van een pub. Uit het niets een verhaal te voorschijn trekken, vind ik het prettigst om te doen. Als ik daar mee bezig ben, valt de buitenwereld aangenaam weg.
Uit ‘Bedevaart’: ‘Ook bij de King’s Arms hangt een bierlucht. Wanneer er in het mortuarium geen plaats was, bewaarde de begrafenisondernemer de lijken hier in de kelder. Van de naburige brouwerij en slachterij sijpelden bierafval en bloed naar binnen. Daarover schreef Charlotte Brontë in haar brieven niet.’
Het kan niet goed aflopen, dat voel je. ‘Nou’, zegt Mensje van Keulen opgewekt, ‘ik wilde haar eerst inderdaad de hersens laten inslaan, op dat zompige kerkhof. Nadat ze uit de pisbak was opgekrabbeld. Uiteindelijk paste het beter om haar te laten leven –het was anders in een pure gothic novel geëindigd, en nu correspondeert het in sfeer beter met wat bijvoorbeeld Wuthering heights van Emily Brontë aan heftigheid en droombeelden oproept.’ (Arjan Peters) (Google translation)
Another non-English book with Brontë content is La Lettre et le Fantôme:
La lettre et le fantôme
Le spectral dans la littérature et les arts (Angleterre, Etats-Unis)
(dir.) Élisabeth Angel-Perez et Pierre Iselin
28/10/2006
208 p.
ill. couleurs et n. & bl.
ISBN : 2-84050-475-8

De Shakespeare à Emily Brontë, de James à Andy Warhol, le fantôme, le spectre, la hantise : autant de manifestations paranormales qui habitent la littérature et les arts anglophones. Tout texte littéraire, ventriloque par définition, fait « entendre des voix ». Autant dire que l’imaginaire de l’angliciste est peuplé de ces créatures qui continuellement font retour. Au spectral s’attachent, en forme d’oxymore, à la fois le ludique et le morbide, la certitude que l’oeuvre ne peut être que le reste, la trace, le négatif. Le spectral, c’est donc le vide, le deuil, l’absence qui se donnent en spectacle comme devenus lisibles. C’est à cette lisibilité-là ou à cette visibilité-là que les études de ce volume s’intéressent. De l’archéologie du texte à la psychanalyse, de la génétique à la stylistique, de l’esthétique à la musique, les articles de ce volume tentent tous de cerner les différentes modalités de la hantise et de cerner au plus près le concept de spectralité. (Google translation)
The contents can be read on Sillages Critiques. Particularly, the chapter which mentions Emily Brontë is:
Categories: , ,

0 comments:

Post a Comment