Elizabeth Bishop took Charlotte Brontë very seriously

First of all, The Brontë Parsonage Museum is featured in the podcast Meet Me at the Museum, so it's worth a listen.

Writer Amy Liptrot, author of The Outrun and The Instant, takes her friend, poet Zaffar Kunial, to the Brontë Parsonage Museum in Haworth, West Yorkshire. Together they explore the former home of the Brontë sisters – Charlotte, Emily and Anne – and see where some of their most famous novels were written. From the dining table where the sisters shared their work, to early reviews of Wuthering Heights, intimate objects and artefacts prompt conversations about Amy and Zaffar’s own inspirations as writers. And, after exploring the house and museum, they head out into the landscape and discover a poem in the wild.

BBC News features The Old George Hotel in Leeds now that an old picture of it has been rediscovered.

A photograph of the Old George Hotel, which Charlotte Brontë was a guest at, is one of the images found by staff at Leeds Central Library. [...]

The building became The Old George in 1815 with Charlotte Brontë later dropping in on her way to Belgium and describing its interior in her 1847 novel Jane Eyre.

More reviews of Emily: AD (Netherlands) gives it 3 stars out of 5.

Over schrijfster Emily Brontë, beroemd om haar enige roman Wuthering Heights, is maar weinig bekend. De makers van een film over haar (slechts 30 jaar korte) leven konden dus vrij hun gang gaan. In Brontë’s meesterwerk uit 1847 dat onder meer geloof en onvoorwaardelijke liefde omver kegelt, staan genoeg hints. Ze moet een rebel zijn geweest, een vrije geest die haar tijd ver vooruit was. Een boze, misschien wel depressieve vrouw. Debuterend scenarist regisseur Frances O’Connor (die we vooral kennen als actrice in films als A.I. en Mansfield Park) probeert naarstig in haar getroebleerde hoofd te kruipen. Toch wordt het nooit veel meer dan een voorbeeldig kostuumdrama. Emily boeit beslist, maar de schrijfster verdient eigenlijk een film die meer buiten de lijntjes durft te kleuren. (Gudo Tienhooven) (Translation)

From Dagens Nyheter (Sweden):

”Emily” rör sig fritt och obekymrat mellan litteraturhistoriska fakta och fiktion. En ovanligt vital och tilltalande skenbiografi som hittar sin egen sanning i en vacker spegling av romanen ”Svindlande höjder”. En film som formar sig till ett sexigt, romantiskt, sorgligt och vackert fyrverkeri av känslor, starkt personifierade av Emma Mackey (”Sex education”) som fullständigt äger duken i varje ögonblick. (Helena Lindblad) (Translation)

From NDR (Germany):

Was sie zur leidenschaftlichen Geschichte von Cathy und Heathcliff inspiriert haben könnte - darüber kann Frances O‘Connor nur mutmaßen. Sie schenkt der jung gestorbenen Autorin eine Liebesbeziehung, die sie vermutlich nie hat erleben dürfen. Emily nur Feder schwingend am Schreibtisch zu zeigen, wäre auch weniger filmtauglich gewesen.

Es steckt immerhin eine innere Wahrheit in der Art, wie die Filmheldin ihre Welt erlebt. Als Vertreterin der romantischen Generation begeistert sie sich für die Gedichte von Lord Byron, raucht mit ihrem Bruder Branwell gerne mal ein Opium-Pfeifchen und ist wie er empfänglich für freigeistiges Gedankengut.

"Emily" ist also ein Fantasie-Porträt - aber ein sehr hübsch inszeniertes. Mit überzeugenden Darstellerinnen, überraschenden Kamerabildern und einem zauberhaften Soundtrack von Abel Korzeniowski. (Walli Müller) (Translation)

There's another review in Saarbrücker Zeitung (Germany).

The Boston Globe interviews writer Darryl Pinckney.

BOOKS: What kind of reader were you before you met Elizabeth Hardwick?

PINCKNEY: Probably rather narrow in my taste, or predictable—a reader in need of advice.

BOOKS: Who were the writers she recommended to you?

PINCKNEY: The poet Elizabeth Bishop. Also Flannery O’Connor, Jean Rhys and D.H. Lawrence. She was very keen on his stories. She made people who’d become corny not corny. She took Charlotte Brontë very seriously. I can remember the first line of a conversation she started with Mary McCarthy. She said, “I don’t believe Jane Eyre.” As a narrator they didn’t trust her. I also still keep in mind what she said about always reading poetry before writing prose. (Amy Sutherland)

El mundo (Spain) features the Spanish translation of Tom Gauld's Revenge of the Librarians.

James Joyce, Virginia Woolf, las hermanas Brontë o Franz Kafka son algunos de sus habituales, escritores canónicos convertidos en adorables monigotes que son poco más que la evolución de un punto y una línea. (Vanessa Graell) (Translation)

The Scotsman features 'England’s most remote house' comparing it to Wuthering Heights.