A different book each time

Stuff (New Zealand) interviews zoologist Dr Andrea Graves.

What book do you go back to time and time again to re-read?

I’m not a re-reader, but every decade or so I read Wuthering Heights and it’s a different book each time. (André Chumko)

Dorset Echo reports on a lecture on Jane Eyre given by Dr Tracy Hayes.

A gothic studies specialist visited a Weymouth school to host an educational session on classic novel Jane Eyre.

Gothic studies specialist Dr Tracy Hayes visited Wey Valley Academy to hold a lesson for a Year 9 class on Jane Eyre, an 1847 classic by Charlotte Brontë. [...]

One student said: “This was an inspiring session where the text was contextualised as a gothic novel.” (Cristiano Magaglio)

NRC (Netherlands) reviews Emily giving it 4 stars out of 5.

Films over de getalenteerde Brontë-zussen – Charlotte, Emily en Anne – waren er al, zoals Les soeurs Brontë (1979) en To Walk Invisible (2016). Met Emily focust debuterend regisseur Frances O’Connor, een voormalig actrice, zich nu op de middelste van de drie zusters, Emily Jane, schrijfster van slechts één boek: Wuthering Heights. Emma Mackey, bekend uit Sex Education, speelt de verlegen, sociaal onhandige maar ook rebelse Emily uitstekend. In het dorp staat Emily bekend als „de zonderling”, maar O’Connor toont haar vooral als vrije geest. De film begint als Emily stervende is en Charlotte haar toevoegt dat Wuthering Heights „een lelijk boek is, vol egoïstische personages die alleen om zichzelf geven”.

Daarna concentreert Emily zich op twee verhoudingen, de speciale band die zij heeft met broer Branwell, een onaangepast figuur die zich meer en meer verliest in drank en opium, en haar relatie van aantrekken en afstoten met William Weightman, de knappe geestelijke die haar strenge vader, een dominee, bijstaat in de pastorie. Daarbij valt op dat Emily vrij omspringt met de feiten, Brontë-biografen vermoeden dat het Anne was die een relatie met Weightman had. Misschien ook betreurenswaardig dat O’Connors film toch weer een man nodig heeft om haar verhaal te vertellen. Jammer, want het meeslepende Emily gaat uiteindelijk over de mysteriën van het schrijverschap: waar komt het vandaan? De lyrische manier waarop O’Connor het landschap van Yorkshire filmt, geeft een belangrijke aanwijzing. Ook mooi hoe de binnenwereld van Emily centraal staat, met scènes waarin de dialogen weggedraaid worden en de opzwepende muziek van Abel Korzeniowski of het omgevingsgeluid de overhand krijgen. (André Waardenburg) (Translation)

Göteborgs-Posten (Sweden) reviews it too. And RNZ has a short audio clip on it.

Museums Association announces that Rebecca Yorke has been appointed Brontë Parsonage Museum director.