Dwelling Grounds and Dromedaries

A couple of new Brontë-related books have been published in Dutch. First, a translation of Emily Brontë's poems, which includes some new poems inspired by her:

Dijende gronden

Emily Brontë and Anjet Daanje

Selection and Translation: Anjet Daanje

Passage

ISBN: 9789054524076

Anjet Daanje's novel Het lied van ooievaar en dromedaris and the accompanying collection of poems Dijende Gronden are both the result of years of study of the life and work of the nineteenth-century writer Emily Brontë and her sisters, Charlotte and Anne.

Emily Brontë became famous for her novel Wuthering Heights , but she also wrote nearly two hundred poems, which, like her novel, were remarkably modern for their time. Charlotte, the author of Jane Eyre , wrote of her sister's poems:

'I know—no woman that ever lived— ever wrote such poetry before […] The pieces are short, but they are very genuine: they stirred my heart like the sound of a trumpet.'

For Dijende Gronden , Anjet Daanje chose Emily Brontë's most beautiful poems. She translated them into Dutch, and was also inspired by them to write her own poems.

In her poems Emily Brontë was mainly concerned with the imagination and death, themes between which she saw a close connection. A century and a half later, when you read her poems, you cannot avoid referring them to her own untimely death. She was only thirty years old when she died of TB, a year after the publication of her only novel. Dijende Gronden therefore also includes two poems by Charlotte, which she wrote a few days after Emily's funeral, in an attempt to express her great grief. The collection ends with a cycle of poems by Anjet Daanje about the death of Emily Brontë, seen alternately from Emily's and Charlotte's perspective.

This book acts as an epilogue for the companion novel by Anjet Daanje;

Het lied van ooievaar en dromedaris
Anjet Daanje
Passage
ISBN: 9789054524076

Eliza May Drayden, the main character of The Song of the Stork and the Dromedary , is already dead when the novel opens in the year 1847 in the Yorkshire village of Bridge Fowling. Each subsequent chapter moves a bit in time relative to the previous one, until the story in the eleventh chapter has arrived in our present time. The novel therefore does not tell about Eliza May Drayden's life, but about her turbulent life after death.
The reader comes to know Eliza May through the lives of others, and through biographies and treatises about her, for she was the author of an exceptional novel, maligned during her lifetime, but over the course of 170 years recognized by more and more readers as a masterpiece is seen. Very little is known about her life, the circumstances under which she died are a mystery, and besides her novel, the only text she has left behind is a notebook containing mysterious drawings, poems and tables.
Anjet Daanje was inspired for her novel by the life and work of the nineteenth-century writer Emily Brontë. The stork and dromedary song builds on the ingenious story structure of the novel Wuthering Heights. While Wuthering Heights has two narrators and the story spans two generations and twice eighteen years, The Song of the Stork and Dromedary has eleven narrators who take the reader into a story that spans three centuries.

Trouw has an interview with the author and our blog is mentioned:

Anjet Daanje: ‘Waarom maken we van Emily Brontë zo’n abnormaal geval?’
Haar nieuwe roman inspireerde Anjet Daanje op de mythe rond Emily Brontë, schrijfster van Wuthering Heights. Een biografische roman moest het niet worden. ‘Ik schrijf niet graag over mensen die echt bestaan, daar krijg je maar problemen mee.’ (...)

In de etalage van de ontvangstruimte van de Groningse uitgeverij Passage waar dit gesprek plaatsvindt, pronken de bruin-zwart gevlekte boeken (een ontwerp van Daanjes broer Dieb). Het lied van ooievaar en dromedaris kent elf vertellers, omspant twee eeuwen en is geïnspireerd op leven en werk van de gezusters Brontë, op het postume leven van Emily Brontë met name, schrijver van Wuthering Heights, de beroemde gothic novel over de verdoemde geliefden Cathy en Heathcliff, door Kate Bush ooit de hitparade in gezongen.

De drie zussen die midden 19de eeuw geïsoleerd leefden op de Yorkshire Moors, samen acht romans schreven en jong stierven, worden hier misschien niet veel meer gelezen, maar in de Angelsaksische wereld zijn ze nog steeds groot, zegt Daanje. “Wat Rembrandt voor ons is, een vast merk, als marmite”, lacht ze. “Er is een Brontëblog dat de vermeldingen wereldwijd bijhoudt. Iedere dag trekken nieuwe artikelen, bewerkingen, tentoonstellingen, studies voorbij. Terwijl toen Emily Brontë stierf waren er twee exemplaren van haar enige dichtbundel verkocht en Wuthering Heights, haar enige roman, had twee goede recensies gekregen. De overige critici wisten niet wat ze ermee aan moesten. Maar zo beroemd is ze 180 jaar na haar dood.”

Voor Daanje zijn de Brontës, zoals voor meer lezers van haar generatie, een jeugdliefde, en een grote. Jane Eyre van Charlotte Brontë las ze op haar zestiende, ze schreef er een scriptie over. In 2017 trok ze de romans opnieuw uit de kast. “Na de dood van mijn ouders blikte ik terug op mijn jeugd en wilde ik wat van vroeger lezen, als troost. Ik was een beetje huiverig, bang dat de boeken tegen zouden vallen, te romantisch en kinderachtig. Maar Jane Eyre is heel goed. Het gaat meteen over haar diepste zielenroerselen die in de verfilmingen nooit zo aan bod komen. Ik werd vooral gegrepen door Wuthering Heights, een raar en ongrijpbaar boek; een boek over wraak, donker en gewelddadig, alleen maar egoïstische personages, zonder moraal.” (Read more) (Translation)